A VIAXE PARA LISBOA,
Por Xabier Lago Mestre.
Trala longa noite de viaxe
chegamos co amencer á cidade de Lisboa. O complexo de transportes da estación
de Oriente abangue varios andares , abaixo o metro, enriba os comboios e no
medio os autocarros. Nós saímos fóra para ver o novidoso barrio da antiga
exposición universal de 1998. Eiquí desfrutamos de edificios ben modernos. Son
os casos da torre Vasco da Gama, o pavillón desportivo Meo Arena, Oceanario,
etc. Non falta a foto ante a escultura do lince de cores de tanta sona
internacional. Máis lonxe a longa ponte sobre o río Tejo. Dende esta zona
collemos un bus 728 que percorre toda a ribeira para ir até a estremeira
feguesía de Belém.
Xa
en Belém, veciño de Lisboa, nova foto ante o Pedrao dos descobrimentos, que
representa aos grandes navegantes portugueses. Velaí tamén o grande mosteiro
dos Jerónimos coas súas longas ringleiras de visitantes. Máis aló, o palacio de
Ajuda co seu xardín botánico. Outros edificios para ver, os museos da
eletricidade e de coches antiguos de cabalos dos monarcas lusos. Maís aló, a
torre de Belém e o forte do Bom Sucesso, que formaron parte das defesas
militares co forte alto do duque. Hai unha antiga central elética de ladrillo
que nos recorda a que temos en Ponferrada da Msp. Ao lonxe, o palacio de Congresos e a ponte
colorada de 25 de abril que cruza para Almada onde hai un alto Cristo que nos semella
o lonxano brasileiro. Para nosoutros é especial tomar un comboio para ir á cercana
localidade perta de Carcavelos, que soa a Cacabelos do Bierzo. No seu forte de
sao Juliao da Barra estivo na cadea o crego Diego Muñoz Torrero. Este canónigo
liberal da colexiata de Vilafranca morreu neste castelo pola represión dos
realistas portugueses en 1829.
De
volta para Lisboa, subimos á basílica da Estrela, onde repousamos no seu xardín
antiguo do conde de Tomar. Depois andaina até o palacio de sao Bento, sede do
Parlamento luso. Eiquí suben e baixan os fotoxénicos elétricos. Neste barrio
Alto continuamos pola rúa do Combro, para atopar o curioso elevador da Bica que
baixa para a ribeira. A seguir pola rúa comercial de Garret no coñecido bairro
de Chiado. Que non falten as fotos ante as esculturas do Pessoa sedente e Luís
de Camoes. No interior do Chiado, visita obrigada das variadas prazas centrais do
Comercio, Concello, Pedro IV, Figueira e Rossio. Muita tranquilidade para o
desfrute das súas turísticas rúas cheas de comercios. Desfruta do solpor do
grande río Tejo coma tantos turistas namoados mentres as castañeiras fumean.
Se
aínda hai forzas físicas, subir para o barrio da Mouraría a visitar o castelo
de Sao Jorge, e tamén o barrio de Alfama. Nestes casarios tradicionais
estiveron na Idade media as minorías relixiosas respeitivas. Por eiqui están a
Sé de Lisboa e Santa Engracia, panteao nacional dos portugueses ilustres. Para
abaixo o museo militar xunta a estacao de comboios de Santa Apolonia. Por estas
estreitas rúas aínda circulan os vellos tranvías e hai bos miradoiros.
Se
voltamos para o barrio de Rossio, que non falte a praza dos Restauradores que
recorda a vitoria militar e a independencia dos portugueses contra os españois
no século XVII. Eiquí hai dous elevadores amarelos, enfrontados, o da Gloria
para o miradoiro de Sao Pedro de Alcántara, e o da Lavra para o hospital de Sao
Jose, onde hai un bo mercado. Adiante da ampla avenida da Liberdade, atopamos a
alta escultura do marqués de Pombal. Este foi quen reconstruiu a cidade depois
do terramoto de 1755. Novo descanso no parque de Eduardo VII, rei inglés
benquerido polos seus aliados lusos. Máis para o norte o barrio de Entre
campos, onde existe unha praza de touros mourisca, agora centro comercial.
Contiguo o barrio de Sete ríos, coa Cidade universitaria e o estadio colorado
da Luz do futebol Benfica. Novémonos polo complexo de transportes subterráneo,
entre metro e autocarros, procuramos noso veículo. Xa non hai máis tempo, a
escuridade cobre noso sono de volta a España. Muita saudade Portugal!
O Bierzo, xaneiro de 2025
Ningún comentario:
Publicar un comentario